اولین استاژ فنی رزم پرثوآ در سمنان با حظور عالی قدر استاد بزرگ رامین شکری در تاریخ 94/5/9 برگذار شد.
اولین استاژ فنی رزم پرثوآ در سمنان با حظور عالی قدر استاد بزرگ رامین شکری در تاریخ 94/5/9 برگذار شد.
رزم و ستیز، مبارزه و دفاع از حریم تن و روان در نهاد و سرشت همه موجودات و بخصوص انسانها نهفته شده است و به دوره و زمان خاصی بستگی ندارد. مبارزه و نبرد به اندازه عمر و پیدایش بشر دارای قدمت بوده وانسانها برای رهایی از چنگال متجاوزان، فنون رزم و حرکات نبرد تن به تن را ابداع نمودند و به تدریج اینحرکات ابتدایی رزم با متأثر از علوم فیزیولوژی، روانشناسی، طب، فلسفه، فیزیک،شیمی، بیومکانیک و ... در ملل مختلف بهبود و توسعه یافت و در نهایت موجب پیشرفت کلی در هنرهای رزمی کنونی گردید. به صراحت می توان اذعان نمود که همه اقوام ملل، با ریشه های رزم و سلاحهای جنگ آشنایی داشته و درمبارزات؛ فنون و تکنیک هایی را بر حسب شرایط آن دوره طراحی و تدوین می کردند و در میان خود، افراد خاص باشرایط جسمی و روحی را جهت مقابله و نابود ساختن دشمنان پرورش می دادند. آنچنانکه جنگجویان تیرانداز سوارکار در دوره اشکانیان، یا حماسه اساطیری و افسانه ای زال، سام، رستم، سهراب، اسفندیار و...در ایران باستان، حماسه پهلوانی «ایلیاد و اودیسه» در یونان باستان و حماسه سازان ملل دیگر، و نیز پس از اسلام داستان حماسی و پهلوانی سرخ جامگان مبارزان آذربایجان، عیاران، سربداران و ... نمادی از این قدرت الهی و نجات بخش هستند. در این میان آثار هنرهای رزمی و پهلوانی را در همان دوران می توان مطالعه نمود و به هنرهای جالب و متنوع رزمی که آن پهلوانان و مبارزان اساطیری از آن استفاده نموده ودر آن مهارت داشتند را مورد توجه قرار داد
English ) translation to see this text click on the box below )
قدرت، مهارت و جنگاوری ایرانیان از دیر باز زبانزد خاص و عام ملل دیگر جهان بوده است، چنانچه تاریخ نبرد کیانیان،سپهبدان، سربداران و عیاران که برای سربلندی امت خود حماسه ها می آفریدند، همگی نشانه ایی از قدمت دیرینه ملت ایران در رزم، جنگاوری و دلاوری آنان دارد. هرودوت مورخ یونانی در خصوص ایرانیان گفته است: ایرانیان راست بر اسب می نشستند، راست تیر می انداختند و راست سخن می گفتند. تیزی تیغه چرخهای ارابه های آنها در نبردها یادآور تدبیر در رزم می باشد." شجاعت و ورزیدگی ایرانیان از یک طرف و موقعیت خاص منطقه ای و جغرافیایی و یورش کشورهای دیگر جهان در ازمنه تاریخ از طرف دیگر موجب گردید تا جنگاوری و رزم بعنوان یکی از اصلی ترین دل مشغولی و دغدغه آنان به شمار آید، تا جائی که هنر رزم در همه نقاط ایران با شگردها و فنون خاص به چشم می خورد که از آن جمله می توان به هنر چوب بازی مردان جنوب، برق تیغه های دشنه و رقص قمه حماسه سازان آذربایجان، رقص خنجر ترکمانان، هنر تبر زنی مردان شمال و... اشاره کرد که همگی می تواند گویای ورزش و هنر رزم باستان ایران باشد. در سده اخیر، بعضی کشورها همچون ژاپن، چین، کره جنوبی، آمریکا، تایلند و ... برای اینکه هویت و فرهنگ ملی کشور خود را به دیگر کشورهای جهان صادر و ترویج نمایند، از استراتژی و رویکرد فرهنگی بویژه با توسعه و اشاعه هنر رزم بومی خود در دیگر نقاط دنیا استفاده کردند، تا بدانجا که استیلهای رزمی بومی خود را سازماندهی نموده و گوی سبقت را در این خصوص از سایر کشورها ربوده و در عرصه جهانی جایگاه خاصی را برای خود بدست آوردند. خوشبختانه علیرغم هجوم فرهنگ رزم بیگانه به کشور ایران در چند دهه گذشته، اساتید و اندیشمندان بزرگی که کوله بار سنگین رزم ایران را بر دوش می کشیدند به خود باوری رسیده و با ابتکار عمل و انجام تمرینات جسمی و روحی و همچنین ساختارسازی شیوه های رزم بومی کشور، سبک جدیدی(هنر رزم پهلوانی پرثوآ) را بافنون و محتوای فکری مستقل از فرهنگ بیگانه و با تکنیک ها و تاکتیک های بومی و محلی ایرانی و با فلسفه خاص خود ابداع نمودند و برای اولین بار گام بزرگی در جهت اعتلای رزم باستان و شکوفایی فرهنگ رزم پهلوانی ایران برداشتند
English ) translation to see this text click on the box below )